به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، ابوالفضل عالی سرپرست هیئت باستان‌شناسی روز شنبه 10 آبان با اعلام این خبر گفت: «تپه کوزهچی در نزدیکی روستای رضاآباد از توابع بخش زنجانر‌ود شهرستان زنجان، در میان دره‌های شمال روستای رضاآباد و در فاصله 10کیلومتری جنوب غرب معدن نمک چهرآباد واقع شده است.»
او تپه کوزهچی را یکی از چندین محوطه باستانی حوزه آبریز تلخه‌رود دانست که در بررسی باستان‌شناسی محدوده اطراف معدن‌نمک در سال 1385 شناسایی شد.
عالی تصریح‌کرد: «مطالعه اولیه یافته‌های سطحی تپه کوزهچی نشان داد که این محوطه مربوط به عصر آهن 3 و احتمالاً دوره هخامنشی است.»
او افزود: «بر اساس شواهد و مدارک باستان‌شناختی، دوران هخامنشی و ساسانی از ادوار اصلی استخراج نمک در معدن چهرآباد در دوران پیش از اسلام بوده، به‌طوری‌که بخش بزرگی از نهشته‌های باستانی و تونل‌های فروریخته استخراج نمک مربوط به این دو دوره است.»
سرپرست هیئت باستان‌شناسی درباره اینکه معدنکاران هخامنشی و ساسانی چه کسانی بودند و محل استقرار و زندگی‌شان کجا بوده را از جمله پرسش‌هایی اعلام کرد که همواره پژوهشگران معدن، در پی یافتن پاسخی صحیح برای آن از طریق بررسی‌های باستان‌شناسی و مطالعات آزمایشگاهی بوده‌اند.
او اظهار کرد: «در این راستا یکی از اهداف مهم تیم کاوش معدن‌نمک، شناسایی محوطه‌های استقراری هم‌زمان با ادوار استخراج نمک در محدوده اطراف معدن بوده است.»
عالی افزود: «برنامه بررسی و شناسایی حوزه آبریز تلخه‌رود که معدن‌نمک و روخانه‌های چهرآباد، مهرآباد و بویوک چای بخشی از آن هستند نیز با همین هدف در سال‌های گذشته انجام شد و محوطه‌های مختلفی از دوران پیش از تاریخ، ساسانی و اسلامی در آن محدوده شناسایی شد.»
او با اشاره به این نکته که تپه کوزهچی تنها محوطه باستانی اطراف معدن بود که شواهدی سطحی از عصر آهن 3 و دوره هخامنشی داشت، عنوان کرد: «تصمیم بر آن شد برای شناسایی ارتباط احتمالی این محوطه با معدن نمک برنامه گمانه‌زنی به منظور لایه‌نگاری در تپه کوزهچی انجام شود، کاوش تپه با مجوز پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری آغاز شد و هم اکنون نیز ادامه دارد.»
به گفته سرپرست هیئت باستان‌شناسی گمانه‌زنی انجام یافته تاکنون نشان می‌دهد که لایه‌های تاریخی روی یک تپه طبیعی شکل گرفته و عمق لایه‌ها در قسمت‌های مختلف تپه حدود 1.5 متر است که بر بستر طبیعی تپه قرار گرفته‌اند.
او شواهد به‌دست آمده را نشانگر کارگاهی بودن این محوطه در اواخر عصرآهن 3 دانست که در آن ذوب فلز و احتمالاً پخت سفال انجام می‌شده است.
عالی گفت: «کشف سرباره‌های فلز آهن از محدوده کاوش شده و سطح تپه و نیز کشف سازههای حرارتی در داخل گمانهها نشان می‌دهد کل محوطه در دوره یاد شده به‌عنوان یک محوطه صنعتی مورد استفاده قرار می‌گرفته است.»
او خاطر نشان‌کرد: «به‌جز آثار کارگاهی در لایه‌های بالاتر نیز شواهدی از لایه‌های استقراری ضعیف به‌دست آمده که احتمالاً از نظر زمانی جدیدتر از آهن 3 است.»
انتهای پیام/
